24 Mai 2023

De grote rookpluim en de vlammen vullen mijn beeld. “Er is brand,” hoor ik mijn manager over de portofoon zeggen, “alle klimmers moeten onmiddellijk de routes uit, we gaan evacueren.” Ik kijk om mij heen en zie klimmers angstig kijken; ook zij zien de vlammen. De routes dichtbij de brand moeten eerst. Ik pak een interventietas, maak mijn haak vast en klim met een bonkend hart de route in. Ver weg dringen de sirenes van de brandweer mijn gehoor binnen, terwijl ik richting de vlammen klim.

Even later sta ik weer op de grond. Pfff, dat was spannend. Gelukkig was het een oefening en was de rookpluim niet echt. Ik loop naar mijn collega’s toe en zie dat we allemaal even bij moeten komen. Het was misschien een oefening, maar het had zomaar echt kunnen zijn.

Brand is één van de calamiteiten die in het klimbos kan plaatsvinden. Als dit gebeurt, moet ik direct met mijn collega’s het bos evacueren en iedereen in veiligheid brengen. Brand is niet de enige calamiteit die zich in het klimbos voordoet. Zo komt de onweer soms te dichtbij het bos om nog veilig te klimmen of raakt er iemand onwel of gewond.

Om goed voorbereid te zijn op de calamiteiten en te weten wat ik als werknemer in zo’n situatie moet doen, zijn er de calamiteitentrainingen. Hier komt bijvoorbeeld aan bod hoe ik met mijn portofoon om ga tijdens een calamiteit en welke taken de manager mij mag geven. Hierna gaan we daadwerkelijk een calamiteit oefenen, zoals het uitbreken van brand. Daarvoor krijg ik een rol aangewezen. Ik ben een instructeur, ontvang de brandweer en de ambulance, ben een bewusteloze gast die uit de boom gehaald wordt of ben iemand van de pers.

Bij een echte calamiteit zijn natuurlijk ook klimmers in het bos aanwezig. Omdat de training ’s avonds na sluitingstijd plaatsvindt, zijn er figuranten die gaan klimmen aanwezig. Als we tijdens de training het uitbreken van brand oefenen, komt ook de brandweer even om de hoek kijken. Zij oefenen met ons mee en doen ook alsof de brand echt is. Zo leren we samen hoe we in deze situatie het beste kunnen handelen.

Na het oefenen van de calamiteit bespreken we het verloop. Wat ging goed? En wat kon beter? Ik luister hierbij goed naar hoe iedereen de training heeft ervaren en breng zelf ook opvallende punten aan. Het is heel leerzaam om van de aanwezigen te horen wat goed ging en wat beter moet.

Een van mijn collega’s, Tony, zegt het volgende: “De calamiteitentraining versterkt mijn vertrouwen in mijzelf en wat ik moet doen bij een calamiteit. Ik zie dat de training de teamdynamiek bevordert; de collega’s leren op elkaar te vertrouwen en in te spelen.”

De ervaring van Tony omschrijft hoe ik de calamiteitentraining zelf ook ervaar. Het is een belangrijke toevoeging in onze training. Ik creëer vertrouwen in mijzelf en in het team wat om mij heen staat om calamiteiten zo veilig en snel mogelijk op te lossen. Daarnaast is het altijd leuk om te zien dat de figuranten en de brandweer ons hierbij willen helpen!